Tweederangsburgers

Neen, ik heb het niet over migranten, niet over de inwoners van BHV. Ik heb het over Vlamingen in het buitenland.

Ja, ik weet het wel, vroeger telden we helemaal niet mee. Geen stemplicht maar ook geen stemrecht.

Nu kunnen we toch stemmen. Tenminste in nationale en Europese verkiezingen. Sommigen van ons toch.

Die mensen die dicht genoeg bij een Belgische diplomatieke post of bij het thuisland wonen.

Maar voor vele kiezers is dat niet het geval. Een voorbeeld: ondergetekende.

Mijn stembrieven kreeg ik mooi tegen vrijdagavond, de laatste werkdag voor 13 juni, na de sluitingsuren van de locale postkantoren. In de praktijk betekent dit dat ik al gestemd heb voor 13 juni - volkomen wettelijk - maar dat ik pas na 13 juni - om precies te zijn, op maandag 14 juni - mijn stembrieven kan gaan verzenden. Ik kan die maar verzenden nadat ze al in een Vlaamse provinciehoofdstad zouden moeten aangekomen zijn. Een brief die met de luchtpost van hier naar het thuisland reist, zit in het beste geval iets minder dan een week onderweg, in het slechtste geval 10 dagen of meer.

Kan ik dan geen koerierdienst gebruiken? Neen, niet anderhalve dag voor de verkiezingsdatum. Het enige wat nog zou kunnen werken, is zelf vrijdagavond op een vlucht naar West-Europa springen, en persoonlijk mijn stembrieven in de bus van het kiesbureau te kippen. Geef toe, geen oplossing.

Dan had ik maar zo slim moeten zijn om niet per post te willen stemmen en dan zelf naar de dichtstbijzijnde Belgische diplomatieke vestiging te gaan om mijn keuze uit te brengen, hoor ik u zeggen? Ook pech. In mijn geval zou dat een vlucht van minstens twee uren betekenen op een dag dat ik moet werken en moeilijk vrij kan nemen. Niet iedereen woont dichtbij een wereldstad met een Belgische ambassade.

Daarom hoop ik op geen vervroegde verkiezingen meer, en op meer rechten voor Vlaamse kiezers in het buitenland. Het zijn niet allemaal Franstalige MR-supporters die zich in BHV ingeschreven hebben.

Ik heb dus braaf met een rood potlood dat hier rondslingerde de twee stembrieven ingevuld, ze elk in een envelop gestopt, en samen met een ondertekend formulier dat moet bewijzen dat ik mijn stemplicht vervuld heb, in een grotere envelop gestopt. Maandagmorgen bij het eerste ochtendgloren doe ik ze dan op de post, al weet ik dat die dames en heren die mijn stem gekregen hebben, ze eigenlijk nooit echt zullen krijgen. Toch deze keer niet.

Deze week hadden we ook in Nederland opmerkelijke verkiezingen, maar ja, die datum lag al maanden vast. Voor Vlaanderen hoop ik dat de peilingen - hoe ongeloofwaardig die soms ook klinken - alvast juist zijn voor de N-VA. Dat de grootste partij van Vlaanderen er echt 1 is die om Vlaanderen en de Vlamingen geeft. Het Vlaams Belang zal wellicht achteruitgaan, hoe ver is nog onduidelijk. Lijst Dedecker vecht om over de kiesdrempel te blijven, en ik gun het hen van harte. Een LDD met 4 procent van de stemmen is een jammerlijk verlies, wat men ook van die partij en van haar voorzitter mag denken.
Jammer genoeg zal mijn bijdrage aan de verkiezingsresultaten heel beperkt blijven door omstandigheden buiten mijn controle, maar ik hoop nog altijd dat 13 juni de geschiedenis ingaat als V-Dag.