De Val van LDD?

Het doet altijd een beetje pijn als je hoort dat een Vlaamse partij het slecht doet. Ook als die Vlaamsgezinde partij door andere Vlaamsgezinden ofwel als niet Vlaams genoeg of als te populistisch wordt omschreven.

Er is natuurlijk nog altijd het verhaal van het vel van de beer, maar de media, in het bijzonder Knack en De Standaard, hebben vandaag de Lijst Dedecker al voor dood verklaard.

Oorzaak - zeg maar de recentste in een rij - is de uitlating van LDD partijideoloog Boudewijn Bouckaert dat hij een hergroepering van liberale krachten ziet na 2011, onder het leiderschap van de Open VLD, dus niet zijn eigen LDD, die in de peilingen een jaar terug zowaar de traditionele liberale partij het nakijken leek te geven.

Het meest verrassende in Bouckaert's betoog is dat hij de nieuwe Open VLD-voorzitter, Alexander Decroo, bewondert. Uiterst merkwaardig, want is Decroo niet de zoon van ons land's meest volbloed-Belgicist? De bestaansredenen van LDD zijn dat de Open VLD te Belgicistisch is, te links en dus te ver van echte liberale waarden, en te laks op het vlak van migratieproblemen. Heeft de jonge Decroo ook maar iets gedaan wat dat imago veranderd heeft? Wij hebben het niet gezien.

Jean-Marie Dedecker en Jurgen Verstrepen hebben al ontstemd gereageerd. Maar het is het zoveelste element dat de LDD, haar leden en haar kiezers, moet ontmoedigen. Ondanks het brul-imago van de voorzitter is er met LDD wel duidelijk een nieuwe kracht opgestaan, die van het echt-Vlaamse liberalisme, een kracht die de oude Franstalige liberale bourgeoisie achter zich laat en durft te kiezen voor Vlaanderen. Deze kracht zomaar opofferen om terug onder de vleugels van de Open VLD te kruipen, zou een verzwakking van het Vlaamse kamp betekenen.

Aan de andere kant kan je zeggen dat een wegkwijnen van LDD een Forza Flandria dichterbij brengt. De echte Vlaamsvoelende LDD-leden en -kiezers kunnen ofwel terecht bij de N-VA of bij het Vlaams Belang, zeker wat betreft degenen die eerder in de andere richting trokken. Maar in de opiniepeilingen zullen er straks maar twee partijen meer zijn die als 'Vlaams' of 'V+' partijen bij mekaar opgeteld worden, en dat is voor de kiezer toch een verschraling, zeker als de meer liberale LDD'ers hun leiders gedwee volgen naar Open VLD.

Lijst Dedecker is een uniek avontuur geworden in de Vlaamse politieke geschiedenis, maar laten we hopen dat het gediend heeft om het Vlaamse kamp op blijvende basis te versterken, en het meer geweest is dan een snel uitdovende vlam.

De Ordelijke Opdeling: De Slogans Voorbij

De Ordelijke Opdeling of o2=zuurstof is de titel van het recente werkstuk van het Vlaams Belang en Gerolf Annemans met voorstellen voor een rustige opdeling van het Belgenland en de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Geen oprichten van barrikaden, geen vuurgevechten in de straten na een opera, geen blokkades en massale vechtpartijen.
Ik heb al lang zitten uitkijken naar voorbeelden voor een Vlaamse grondwet, naar voorstellen voor hoe het moet eens Vlaanderen onafhankelijk wordt. Het document De Ordelijke Opdeling is de versie van het Vlaams Belang. Als voorbeelden nemen zij natuurlijk de Fluwelen Scheiding van de Tsjechen en Slovaken, de eeuw-oude splitsing van Zweden en Noorwegen, en het uiterst recente uiteengaan van het grote Servie en het kleine Montenegro.
Misschien zullen critici zeggen dat het met Vlaanderen niet zo eenvoudig kan, en dat is tot op een hoogte juist: ons probleem is vooral de toekomst van Brussel. Tweetalige hoofdstad van Vlaanderen of stadsstaat in confederatie met Vlaanderen, zoals Annemans voorstelt? Of Europese hoofdstadzone zonder Vlaamse component? Vrijbuitersstad in handen van de internationale mafia met een beperkte 'can-go zone' voor de Eurocraten?
In elk geval hoop ik nu dat zowel de N-VA als de Lijst Dedecker met hun eigen visie over het toekomstig Vlaanderen naar voor komen. Het is gemakkelijk om te staan roepen voor een onafhankelijk Vlaanderen, dat willen we allemaal, zeker nadat het Belgenland ons het vuile water van de Zenne en de verziekte no-go atmosfeer van Anderlecht geschonken heeft. Meer dan ooit hebben we nood aan een eigen huis met een frisse laag verf en nieuwe meubels. Documenten zoals De Ordelijke Opdeling leveren ons een plattegrond voor dat nieuwe huis.