donderdag 18 maart 2010

Het Congocomplex

Ja, we hebben een historische band met Congo. Maar is het na meer dan 100 jaar kolonizatie en 50 jaar onafhankelijkheid nog nodig dat we een 'speciale' band met Congo onderhouden? Neen.
Congo en Vlaanderen waren beiden wingewesten voor 1 bepaalde familie uit Laken, en zo zaten we in hetzelfde bootje. Maar nu het Afrikaanse land onafhankelijk is, is het meer dan ooit tijd om ongezonde bemoeienis een halt toe te roepen. Moeten wij ons verontschuldigen voor wat er meer dan een eeuw fout gelopen is in de relatie tussen ons en Congo? Neen, omdat wij - u en ik - niet degenen zijn die het fout hebben laten lopen. Als er iemand bij ons zich moet verontschuldigen, dan is dat die familie uit Laken.
Moeten wij Congo helemaal links laten liggen alsof het niet bestaat? Neen, maar we moeten het behandelen als elk ander land op deze aardbol. Als er rampen zijn, moeten we hulp verlenen zoals we dat zouden doen met Haiti of Chili. Als we economische relaties kunnen onderhouden, dan doen we dat, zonder overdreven toegevingen en zonder meerderwaardigheids- of minderwaardigheidsgevoel. Als de mensenrechten er geschonden worden, moeten we dat durven aanklagen en er maatregelen tegen treffen.
Ja, er is een Congonostalgie aanwezig vanwege de vele Vlamingen, missionarissen en anderen, die rechtstreeks met en in Congo bezig geweest zijn. Maar dat mag ons niet verblinden voor het feit dat de wereld meer is dan Congo. Zelfs in Afrika zijn er landen waar we meer goeds kunnen teweegbrengen dan in Congo, denk aan Botswana, Namibia, Ghana. Landen met uitzicht op beterschap. Dan zijn er nog de 'nieuwe' landen op het Aziatische continent, zoals India, dat zowel economische ontwikkeling als ontwikkelingshulp aantrekt.
De koning naar Congo sturen om te helpen 'vieren' en de soldaten van een repressief regime in Brussel rondjes laten lopen is een totaal verkeerde boodschap. Het is de oude boodschap van 'Ik hou van dit land, zijn volk en zijn leiders.'
De 50e verjaardag van de onafhankelijkheid is een meer dan goed ogenblik om eindelijk te durven zeggen 'Adieu, Congo.'