De regering is gevallen en er is geen akkoord over de splitsing van Brussel/Halle-Vilvoorde. Slecht nieuws? Op korte termijn zeker niet, want dat akkoord, een "oplossing" zoals de ex-regering het stelde, zou ontoelaatbare toegevingen van Vlaamse kant met zich meegebracht hebben die de verfransing van Vlaanderen nog zou versneld hebben.
De Franstaligen, met ultranationalist Olivier Maingain, hebben weer al eens getoond dat ze maar 1 woord verstaan, en dat is Non. De grondwet en de wet respecteren, dat kunnen ze niet. Eerst moeten ze toegevingen krijgen, en dan nog kunnen ze de grondwet niet laten spelen zoals in een normale democratie zou moeten gelden.
Als de Open VLD haar beloften houdt - en ik ben een radicaal skepticus op dat vlak - dan kan het Parlement de splitsing van B/H-V stemmen. De vraag is of het zo ver gaat komen. De Open VLD staat niet bekend om haar Vlaamsvoelend verleden, en dan is er nog de ultieme systeempartij, de CD&V. Nu dat Laken het ontslag van de regering nog "in beraad" neemt, kunnen we ook daar een trukendoos verwachten. Laken zou weer een of andere "bemiddelaar" of "informateur" of ander dergelijk creatuur kunnen te voorschijn toveren die dan met een akkoord afkomt waar weer geen echte splitsing of geen echte indamming van de verfransing van Vlaams Brabant in voor komt.
We hebben dus reden om blij te zijn dat er geen slechte B/H-V oplossing gekomen is, maar we moeten nu extra op onze hoede zijn voor nieuwe schaduwspelen.
Het enige wat de gewone Vlaming nu kan doen is een signaal aan de elite van Brussel dat het zo niet verder kan. Dus eerst naar de spoedbetoging van vanavond in Vilvoorde, en dan het puin ruimen van 180 jaar wanbeheer.
donderdag 22 april 2010
zaterdag 10 april 2010
Agressief en Defensief Nationalisme
Het woord 'nationalisme' doet bij sommigen de maag overslaan en tot het beeld leiden van racisme, fascisme en massamoord. Als met nationalisme, bedoelt wordt dat men alles van zijn eigen cultuur of volk beter vindt dan om het even wat van andere volkeren, als men zichzelf superieur voelt en neerkijkt op alles dat van verder dan de grens komt, dan zeg ik ja, daar kan ik me ook niet in vinden.
Maar als het nationalisme gaat over het verdedigen van de eigen waarden, de eigen cultuur, de eigen tradities tegen een oprukkende cultuur of heilsleer die die wilt verdringen, zeg maar cultureel imperialisme, dan vind u mij aan de frontlijn van dat nationalisme.
Vlaanderen is al meer dan 2000 jaar bezet door Romeinen, Franken, Spanjaarden, Oostenrijkers, Fransen, Nederlanders, Duitsers en Franstaligen, en dus hebben heel wat Vlaanderen het moeilijk met een assertief, defensief nationalisme. Het over ons laten rollen van tanks hebben we van jongsaf geleerd.
In andere streken leren ze beter van zich af te bijten: de Franstalige Quebecois zullen zich niet laten opzwelgen door de grote Amerikaans-Canadees-Engelstalige mastodont. De Basken en Catalanen willen geen randprovincies worden van het grote Spanje. Zo vind je ook nog elders in Europa volkeren die niet het onderspit willen delven ten opzichte van een grotere cultuur, vaak aanwezig binnen dezelfde nationale staat. Denk aan de Schotten en Welsh, de Franstaligen en Duitstaligen in het Italiaanse noorden, de Italiaanstaligen in Kroatie.
Ook wij Vlamingen horen in die rij thuis. Wij verdedigen onze taal, onze cultuur, onze eigenheid tegen een oprukkend cultuurimperialisme. Wij, Vlamingen, zijn het niet die onze taal opleggen aan inwoners van andere regio's. Wij, Vlamingen, zijn het niet die andere regio's vertellen hoe ze hun economie, hun justitie, hun milieu moeten gaan beheren.
En toch zijn wij het, Vlamingen, die de verwijten moeten incasseren dat we egoistisch, racistisch, fascistisch, en ja, nationalistisch, zijn. Terwijl Vlamingen juist de braafste minst-nationalistische mensen zijn in de wereld, brave zielen die alles vredig ondergaan.
Tegenover dat defensief nationalisme heb je het agressief of expansionistisch nationalisme, het nationalisme van een volk dat zijn wil, zijn taal, zijn cultuur wilt opleggen aan een andere regio. Het schuwt geen middelen om dat doel te bereiken, zelfs het demoniseren van de vijand en het spuiten van leugens niet. Hoe kan je het anders verklaren dat iemand die 10 tot 40 jaar in een regio woont, nog de locale taal niet kent? Er zijn honderden Fransen en Vlamingen die Chinees of Russisch hebben geleerd, en dat zijn dan zogezegd twee van de moeilijkste talen ter wereld.
Het agressief nationalisme heeft daar geen boodschap aan, want het enige doelwit is expansie. Dat was zo voor extreme nationalisten als Napoleon en Hitler, en dat is vandaag de dag nog zo voor ... Olivier Maingain.
Maar als het nationalisme gaat over het verdedigen van de eigen waarden, de eigen cultuur, de eigen tradities tegen een oprukkende cultuur of heilsleer die die wilt verdringen, zeg maar cultureel imperialisme, dan vind u mij aan de frontlijn van dat nationalisme.
Vlaanderen is al meer dan 2000 jaar bezet door Romeinen, Franken, Spanjaarden, Oostenrijkers, Fransen, Nederlanders, Duitsers en Franstaligen, en dus hebben heel wat Vlaanderen het moeilijk met een assertief, defensief nationalisme. Het over ons laten rollen van tanks hebben we van jongsaf geleerd.
In andere streken leren ze beter van zich af te bijten: de Franstalige Quebecois zullen zich niet laten opzwelgen door de grote Amerikaans-Canadees-Engelstalige mastodont. De Basken en Catalanen willen geen randprovincies worden van het grote Spanje. Zo vind je ook nog elders in Europa volkeren die niet het onderspit willen delven ten opzichte van een grotere cultuur, vaak aanwezig binnen dezelfde nationale staat. Denk aan de Schotten en Welsh, de Franstaligen en Duitstaligen in het Italiaanse noorden, de Italiaanstaligen in Kroatie.
Ook wij Vlamingen horen in die rij thuis. Wij verdedigen onze taal, onze cultuur, onze eigenheid tegen een oprukkend cultuurimperialisme. Wij, Vlamingen, zijn het niet die onze taal opleggen aan inwoners van andere regio's. Wij, Vlamingen, zijn het niet die andere regio's vertellen hoe ze hun economie, hun justitie, hun milieu moeten gaan beheren.
En toch zijn wij het, Vlamingen, die de verwijten moeten incasseren dat we egoistisch, racistisch, fascistisch, en ja, nationalistisch, zijn. Terwijl Vlamingen juist de braafste minst-nationalistische mensen zijn in de wereld, brave zielen die alles vredig ondergaan.
Tegenover dat defensief nationalisme heb je het agressief of expansionistisch nationalisme, het nationalisme van een volk dat zijn wil, zijn taal, zijn cultuur wilt opleggen aan een andere regio. Het schuwt geen middelen om dat doel te bereiken, zelfs het demoniseren van de vijand en het spuiten van leugens niet. Hoe kan je het anders verklaren dat iemand die 10 tot 40 jaar in een regio woont, nog de locale taal niet kent? Er zijn honderden Fransen en Vlamingen die Chinees of Russisch hebben geleerd, en dat zijn dan zogezegd twee van de moeilijkste talen ter wereld.
Het agressief nationalisme heeft daar geen boodschap aan, want het enige doelwit is expansie. Dat was zo voor extreme nationalisten als Napoleon en Hitler, en dat is vandaag de dag nog zo voor ... Olivier Maingain.
Abonneren op:
Posts (Atom)
