V voor Verkiezingen

De kogel is door de kerk. 13 juni krijgen we historische verkiezingen.
Nu zijn er tegen deze verkiezingen allerlei bezwaren. Eerst en vooral is er het argument van de ongrondwettelijkheid wegens het voortbestaan van het monsterkiesdistrict BHV. Hebben de tegenstanders en mogelijke boycotters gelijk om deze verkiezingen links te laten liggen? Zuiver grondwettelijk natuurlijk, maar het zou onverstandig zijn om zoiets echt te doen. We hebben nu de mooiste kans die we ooit gehad hebben om een boodschap via verkiezingen te vertalen. De boodschap dat Vlamingen na 2000 jaar kolonialisme en onderwerping aan anderen er genoeg van hebben. De Vlamingen willen meer Vlaanderen, meer autonomie, meer rechten om de eigen toekomst te beslissen zonder bemoeienissen van anderen die zelfs de moeite niet willen doen om onze taal te leren. Als je zo'n kans laat liggen door een boycott, dan stem je onrechtstreeks voor de tegenstanders van Vlaamse autonomie.
Het tweede bezwaar tegen verkiezingen komt van de clan Stijn Meuris. Stemmen leidt tot niets, politici zijn incompetent, en die hele heisa is alleen gepruts in de marge. En dat komt dan uit de hoek van degenen die het Vlaams Belang en de LDD altijd verweten aan 'populisme' en 'anti-politiek' te doen. Nu zeggen ze zelf dat politiek rot is en we beter niet stemmen. Hoe meer anti-politiek kan men nog zijn. Zoals de andere groep hierboven, zal ook deze houding er toe leiden dat de verkeerden meer macht krijgen dan ze verdienen. De beste oplossing voor Meuris is natuurlijk de afschaffing van de kiesplicht, een maatregel die al zo lang besproken wordt maar er niet door komt omdat partijen altijd vermoeden dat de andere partij er voordeel zal bij halen.
Wie wint er de verkiezingen?
Voor het ogenblik lijkt de N-VA het uitstekend te doen. Geen wonder door de perikelen rond BHV. Alleen mag je het vel van de beer niet te vroeg verkopen. Denk terug aan LDD, dat 16 procent zou halen, maar dat was voor de detective-affaire en het gezigzag van Dirk Vijnck. Zie ook de Britse verkiezingen, waar LibDem-leider Nick Clegg na zijn televisieoptreden de anderen al van de troon gestoten had maar in de echte verkiezingen het blijkbaar niet zo goed deed.
Bij de N-VA heb je ook de storm in het glas water van de Westvlaamse kieslijst en het feit dat een Vlaams minister meedoet aan een verkiezing waarin hij geen zetel wilt winnen. Belgische politieke cultuur in het nieuwe Vlaanderen.
De overloop van Siegfried Bracke is nog een element dat op twee manieren kan geinterpreteerd worden. Ofwel heb je een rode rakker die eieren voor zijn geld kiest en een nieuwe politieke carriere best ziet zitten bij om het even welke partij, als hij maar wint. Ofwel heb je een rode rakker die eindelijk beseft dat er voor een sociaal beleid een goed draaiende economie nodig is, en dat die bij ons alleen nog mogelijk is in een Vlaams kader. Ik hoop dat de komst van Bracke minder N-VA kiezers naar het Vlaams Belang verjaagt dan het linkse en centrumlinkse kiezers naar de Vlaamse zaak trekt.
De algemene prognose ziet N-VA winnen door sterk vooruit te gaan - volgens Vers l'Avenir zelfs naar een eerste positie - maar laten we dus hopen dat het geen hype wordt.
Het Vlaams Belang zou goed moeten zitten omdat deze verkiezingen zich rond een Vlaams thema afspelen. Het probleem is natuurlijk dat de N-VA de rol speelt van de kaper op de kust. Ook zijn er de interne ruzies, met Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel op kop, maar ook het recente vertrek van enkele andere partijleden op lager niveau. Ruzie binnen een partij is nooit goede reclame. Het Vlaams Belang staat dus ondanks het thema van de verkiezingen op verlies. De N-VA zal daar wel van profiteren, maar laten we niet denken dat het verlies van de ene automatisch de winst van de andere betekent. De groei van N-VA zal ook wel gesteund worden door ontgoochelden uit de CD&V.
De derde V-partij en de meest bedreigde uit de rij is de LDD. Bij het Vlaams Belang hebben ze die partij wel nooit als Vlaams willen beschouwen, maar het is een feit dat de judo-trainer een partij gesticht heeft die het liberalisme als nooit te voren Vlaams ingekleurd heeft. De partij lijkt de hype voorbij te zijn - een waarschuwing voor N-VA - met volgens sommigen een 50/50 kans dat de volledige ondergang nabij is. Ik hoop van niet, omdat elke Vlaamsvoelende partij een versterking is van de Vlaamse zaak. Als LDD beneden de 5 procent duikelt, dan heb je 3 tot 4 procent Vlaamsgezinden die niet meegerekend worden in het verhaal van de volgende paar jaren.
In tegenstelling tot partijmilitanten, zal ik dus niet blij zijn als er ook maar 1 V-partij zware klappen krijgt. Alleen als alle V-partijen samen vooruitgaan, komt het nieuwe Vlaanderen dichterbij. Dat is de zin van Forza Flandria: meer Vlaanderen over de partijgrenzen heen.